праклада́цца несов., страд. прокла́дываться; пролага́ться; проторя́ться; см. праклада́ць
праклада́ць несов.
1. прям., перен. (создавать, проводить) прокла́дывать, пролага́ть; (делать наезженным) проторя́ть; см. пракла́сці 1, пралажы́ць;
2. (делать прокладку) прокла́дывать
пракла́дачны прокла́дочный
пракла́дванне ср., см. праклада́нне
пракла́двацца несов., страд., см. праклада́цца
пракла́дваць несов., см. праклада́ць
пракла́дзены
1. проло́женный; проторённый;
2. проло́женный;
1, 2 см. пракла́сці 1, 3
пракла́дка ж., в разн. знач. прокла́дка;
п. чыгу́нкі — прокла́дка желе́зной доро́ги;
п. з цэме́нту — прокла́дка из цеме́нта;
п. ку́рсу — мор. прокла́дка ку́рса
пракла́дчык м. прокла́дчик