перака́тны в разн. знач. перека́тный; перека́тистый;
~ныя пяскі́ — перека́тные пески́;
п. гул — перека́тный гул
перака́тчык м., спец. перека́тчик
перакаці́цца сов.
1. перекати́ться; (с боку на бок — ещё) перевали́ться;
мяч ~ці́ўся за ры́су — мяч перекати́лся за черту́;
2. прост. (упасть) перекувырну́ться; свали́ться с ног;
ён ад аднаго́ ўда́ру ~ці́ўся — он от одного́ уда́ра перекувырну́лся
перакаці́ць сов. перекати́ть; (с боку на бок — ещё) перевали́ть;
п. бо́чку ў друго́е ме́сца — перекати́ть бо́чку в друго́е ме́сто;
п. бервяно́ це́раз даро́гу — перекати́ть бревно́ че́рез доро́гу
перакаці́-по́ле ср., мн. нет, бот. перекати́-по́ле
перакачава́ць сов. перекочева́ть
перакача́ны
1. в разн. знач. перека́танный;
2. перева́лянный, вы́валянный;
1, 2 см. перакача́ць
перакача́цца сов., разг. переваля́ться;
п. ў сне́зе — переваля́ться в снегу́
перакача́ць сов.
1. в разн. знач. переката́ть;
п. бо́чкі ў падва́л — переката́ть бо́чки в подва́л;
п. бялі́зну — переката́ть бельё;
2. (многих, многое) переваля́ть, вы́валять;
усе́ я́блыкі ~ча́лі ў гразь — все я́блоки переваля́ли (вы́валяли) в грязи́
перака́чванне ср. (о белье) перека́тывание