ля́піс-лазу́рак, -рку м., мин. ля́пис-лазу́рь ж.; лазу́ревый ка́мень
ляпі́цца несов.
1. (обладать пластичностью) лепи́ться;
глі́на до́бра ле́піцца — гли́на хорошо́ ле́пится;
2. (располагаться, тесно примыкая к чему-л.) лепи́ться;
3. (создаваться, делаться из пластических материалов) лепи́ться, вая́ться;
4. страд. лепи́ться; см. ляпі́ць
ляпі́ць несов., в разн. знач. лепи́ть;
л. бюст — лепи́ть бюст;
л. сне́жную ба́бу — лепи́ть сне́жную ба́бу;
снег ле́піць — снег ле́пит;
не ляпі́ адну́ лі́тару на другу́ю — не лепи́ одну́ бу́кву на другу́ю;
л. аб’я́ву на сцяну́ — лепи́ть объявле́ние на сте́ну;
◊ не святы́я гаршкі́ ле́пяць — посл. не бо́ги горшки́ обжига́ют
ля́пнуцца сов., разг. (упасть) ля́пнуться; шлёпнуться; бря́кнуться
ля́пнуць сов., однокр., разг.
1. сту́кнуть; хло́пнуть; шлёпнуть;
л. руко́й па плячы́ — хло́пнуть (шлёпнуть) руко́й по плечу́;
л. дзвяра́мі — хло́пнуть две́рью;
2. (бросить что-л. липкое) ля́пнуть;
л. це́ста на патэ́льню — ля́пнуть те́сто на сковороду́;
3. прост. (сказать что-л. бестактно) ля́пнуть, бря́кнуть
ляпны́ лепно́й;
~ны́я аздо́бы — лепны́е украше́ния
лярд (род. ля́рду) м. лярд