валёр, -ру
Verbum
анлайнавы слоўніквалідо́л, -лу
ва́лік
валікападо́бны валикообра́зный
валісне́рыя, -рыі
валі́цца I
1. вали́ться, па́дать;
2.
◊ рабо́та з рук ва́ліцца — рабо́та из рук ва́лится;
в. з ног — вали́ться с ног;
ад (з) ве́тру в. — от ве́тра вали́ться;
ва́ліцца це́раз го́рла — хвата́ет по го́рло;
на бе́днага Мака́ра ўсе шы́шкі ва́ляцца —
валі́цца II
валі́ць I
1. вали́ть, опроки́дывать;
2.
3. (беспорядочно сбрасывать в кучу) вали́ть;
4.
◊ в. з хво́рай галавы́ на здаро́вую — вали́ть (сва́ливать) с больно́й головы́ на здоро́вую;
в. (усё) у адну́ ку́чу — вали́ть (всё) в одну́ ку́чу;
в. це́раз пень кало́ду — вали́ть че́рез пень коло́ду;
в. з ног — вали́ть с ног
валі́ць II
◊ ва́лам в. — ва́лом (вало́м) вали́ть
валі́ць III
1. (сукно) валя́ть;
2. (валенки, войлок и т.п.) валя́ть, бить, ката́ть
ва́лка
валкава́льнік
валкава́ць