дабрачы́нніца
1. благоде́тельница;
2. благотвори́тельница
дабрачы́нніца
1. благоде́тельница;
2. благотвори́тельница
дабрачы́нны
1. доброде́тельный;
2. благотвори́тельный
дабрая́касна
дабрая́каснасць
дабрая́касны доброка́чественный
дабро́
1. добро́, бла́го;
2. (добрые дела, поступки) добро́;
3.
4.
◊ з гэ́тага ~ра́ не бу́дзе — ничего́ хоро́шего из э́того не полу́чится;
не на д. — не к добру́;
не з ~ра́ — не с добра́;
не даве́сці да ~ра́ — не привести́ к добру́;
паміна́ць ~ро́м — помина́ть добро́м;
плаці́ць ~ро́м за д. — плати́ть добро́м за добро́;
няма́ лі́ха без ~ра́ —
за маё д. ды мне ў рабро́ —
хто ~ру́ не рад —
ад ~ра́ ~ра́ не шука́юць —
дабро́джваць
дабро́м
дабро́тна
дабро́тнасць