Verbum

urge

v.t.

1) паганя́ць, (on) падганя́ць

The rider urged on his horse with a whip and spurs — Ве́ршнік падганя́ў каня́ пу́гай і шпо́рамі

2) угаво́рваць, намаўля́ць, наляга́ць

They urged him to stay — Яны́ ўгаво́рвалі яго́ заста́цца

3) дамага́цца, дабіва́цца

Motorists urged better roads — Аўтамабілі́сты дамага́ліся ле́пшых даро́гаў

n.

ця́га f., і́мпульс -у m., мо́цнае жада́ньне, пра́га f.

urgency

n., pl. -cies

1) пі́льнасьць f., пі́льная патрэ́ба

A matter of great urgency — ве́льмі пі́льная спра́ва

2) насто́йлівасьць, напо́рлівасьць; сур’ёзнасьць f. (дамага́ньняў)

urgent

adj.

1) пі́льны; неадкла́дны, сьпе́шны; ва́жны

an urgent duty — ва́жны абавя́зак

2) напо́рлівы, насто́йлівы (пра про́сьбу, дамага́ньне)