Verbum

she

[ʃi:]

1.

pron., sing. nom. she, poss. hers

яна́

2.

n.

асо́ба або́ жывёліна жано́чага ро́ду

She had a green hat on

Яна́ была́ ў зялёным капелюшы́

sheaf

[ʃi:f]

n. sheaves

сноп снапа́, пук -а́ m.

a sheaf of wheat — сноп пшані́цы

a sheaf of arrows — пук стрэ́лаў

shear

[ʃɪr]

1.

v.t.

1) стры́гчы

The farmer sheared his sheep — Гаспада́р стрыг сваі́х аве́чак

2) абраза́ць

2.

n.

1) стры́жка f.

2) абстры́жаная во́ўна

3) адна́ ча́стка нажні́цаў

shears

[ʃɪrz]

n., pl. or sing.

но́жны, нажні́цы pl. only (краве́цкія, садо́выя, для стры́жкі аве́чак)

sheath

[ʃi:Ө]

n., pl. sheaths

но́жны pl., по́хва f. (для мяча́, нажа́)

sheathe

[ʃi:ð]

v.t.

1) уклада́ць у по́хву (меч)

2) абвіва́ць, абмо́тваць

a mummy sheathed in linen — му́мія абві́тая палатно́м

sheave

[ʃi:v]

v.t.

зьвя́зваць

а) у снапы́ (збо́жжа)

б) у пукі́ (лён)

she’d

[ʃi:d]

= she had, she would

shed

I [ʃed]

n.

1)

а) хлеў, -ява́ m. (для жывёлы)

б) сьві́ран -на m., пу́ня f. (для се́на)

в) паве́ць, паве́тка f. (для дро́ваў)

2) дэпо́, n., indecl.

a train shed — чыгу́начнае дэпо́

3) анга́р -а m.

II [ʃed]

1.

v., shed

1) праліва́ць

He shed his blood for his country — Ён праліва́ў кроў за свой край

2) разьліва́ць

3) скіда́ць, ліня́ць; мяня́ць

The snake sheds its skin — Вуж мяня́е ску́ру

4) аддава́ць, распаўсю́джваць

The sun sheds light — Со́нца выпраме́ньвае сьвятло́

2.

v.i.

скіда́ць ску́ру, мяня́ць ро́гі; ліня́ць (мяня́ць пе́р’е, поўсьць)

The snake has just shed — Вуж то́лькі што скі́нуў ску́ру

•

- shed blood

- shed one’s own blood