orient
1.усхо́д -у
1)
2) сьве́тлы; бліску́чы
3.v.
1) надава́ць патрэ́бны кіру́нак адно́сна бако́ў сьве́ту, арыентава́ць; ста́віць буды́нак тва́рам на ўсхо́д
2) знахо́дзіць кіру́нак
orient
1.усхо́д -у
1)
2) сьве́тлы; бліску́чы
3.v.
1) надава́ць патрэ́бны кіру́нак адно́сна бако́ў сьве́ту, арыентава́ць; ста́віць буды́нак тва́рам на ўсхо́д
2) знахо́дзіць кіру́нак
Oriental
жыха́р усхо́ду
oriental
усхо́дні
orientate
v.
orientation
арыента́цыя
orifice
адту́ліна
origin
1) крыні́ца
2) про́дкі
original
1) спача́тны, першапача́тны, першапачатко́вы
2) но́вы
3) тво́рчы; вынахо́длівы (пра ро́зум)
4) арыгіна́льны; самабы́тны
2.1) арыгіна́л, аўтэ́нтык -а
2) дзіва́к -а́
originality
1) вынахо́длівасьць
2) арыгіна́льнасьць, самабы́тнасьць
3) навізна́, навіна́, сьве́жасьць
originally
1) з пахо́джаньня
2) першапачатко́ва
3) арыгіна́льна