Verbum

miracle

n.

1) цуд -у m., цу́да n.

2) дзі́ва n.

3) сярэдняве́чная містэ́рыя

miraculous

adj.

1) звышнатура́льны, незвыча́йны

2) цудо́ўны; дзі́ўны, дзіво́сны; чаро́ўны

3) цудатво́рны

mirage

n.

1) міра́ж -у́ m.

2) ілю́зія f.

mire

n.

1) бало́та n.; гразь, хлюпо́та f.

2) дрыгва́ f.

v.

1) заграза́ць у бало́це (або́ ў ця́жкасьцях, даўго́х)

2) абкі́дваць (гра́зьзю, або́ як гра́зьзю); пэ́цкаць; чарні́ць

mirror

n.

1) лю́стра, люстэ́рка, лю́страчка n.

2) люстра́ная паве́рхня

3) адлюстрава́ньне n.; пры́клад, узо́р -у m.

v.t.

адбіва́ць (як у лю́стры), адлюстро́ўваць

mirror image

адваро́тны адбітак; адлюстрава́ньне n.