Verbum

law

n.

1) зако́н -у m., пра́ва n.

civil law — цыві́льнае пра́ва

2) пра́віла

traffic laws — пра́вілы ру́ху

3) юрыспрудэ́нцыя f., правазна́ўства n.

to study law — вывуча́ць правазна́ўства, пра́ва

law court

суд -у́ m.

law of averages

зако́н сярэ́дняга

law of the land

зако́н краі́ны; канстыту́цыя

lawful

adj.

1) зако́нны

2) справядлі́вы, абгрунтава́ны

lawful demands — справядлі́выя дамага́ньні

lawfully

adv.

1) зако́нна

2) справядлі́ва, паво́дле зако́ну, зго́дна з зако́нам

lawless

adj.

1) беззако́нны; незако́нны

2) нястры́мны, неўтаймава́ны; непаслухмя́ны

lawlessness

n.

1) бяспра́ўе n.

2) беззако́ннасьць f.

lawmaker

n.

заканада́вец -ўца, заканада́ўца -ы m.

lawmaking

adj.

заканада́ўчы

n.

заканада́ўства n.