Verbum

idle

adj.

1) незаня́ты; во́льны; бязьдзе́йны; беспрацо́ўны

to stand idle — прасто́йваць (пра фа́брыку)

2) гультаява́ты, ляні́вы

3) бескары́сны, ма́рны, дарэ́мны

4) пусты́, беспадста́ўны (страх, ве́сткі)

v.i.

1) нічо́га не рабі́ць, гультаява́ць, бязьдзе́йнічаць

2) прахо́джвацца, туля́цца

3) быць на халасты́м хаду́ (пра мато́р)

v.t.

марнава́ць, бязьдзе́йна ба́віць (час)

idleness

n.

1) бязьдзе́йнасьць, незаня́тасьць f.

2) гультаява́ньне, гульта́йства n.; ляно́та f., абібо́цтва n.

3) бескары́снасьць, ма́рнасьць f.

idler

n.

гульта́й -я́ m., гульта́йка f.; абібо́к -а m.