Verbum

idiocy

n., pl. -cies

1) ідыяты́зм -у m.

2) неразу́мнасьць, бязглу́здасьць f.

idiom

n.

1) ідыёма f. (вы́раз уласьці́вы адно́й мо́ве)

2) дыяле́кт -у m.

idiomatic

adj.

1) ідыяматы́чны (вы́раз)

2) бага́ты на ідыёмы, які́ ўжыва́е ідыёмы

3) дыяле́ктны

idiot

n.

1) ідыёт -а m., ідыётка f.

2) ду́рань -ня m., тупі́ца -ы m & f.

adj.

1) ідыёцкі (вы́раз тва́ру)

2) неразу́мны, дурны́, бязглу́зды

idiotic

adj.

гл. idiot adj.