Verbum

hit

[hɪt]

1.

v.

1) уда́рыць, вы́цяць, сту́кнуць

2) трапля́ць; папада́цца

3) напада́ць, натрапля́ць (ра́птам знахо́дзіць)

We hit the right road — мы натра́пілі на пра́вільную даро́гу

4) напада́ць, мо́цна крытыкава́ць

to hit at — крытыкава́ць, высьме́йваць

2.

n.

1) уда́р -у m., вы́цень -тня m.

2) папада́ньне n.; уда́лая спро́ба

3) во́стры напа́д або́ кры́тыка

4) уда́ча f., по́сьпех -у m.

the novel was a great hit — рама́н меў вялі́кі по́сьпех

5) гіт, гіта́ m., цьві́к сэзо́ну (пра папуля́рную кні́гу, пе́сьню)

•

- hit it off

- hit or miss

hit it off

informal

ла́дзіць, згаджа́цца з кім

hit one’s stride

асягну́ць сваю́ нарма́льную ху́ткасьць або́ прадукцы́йнасьць

hit or miss

наўздага́д, наўда́чу, вы́йдзе — ня вы́йдзе

hit the bottle

Sl.

а) піць гарэ́лку

б) напіва́цца

hit the ceiling

Sl.

шале́ць ад зло́сьці

hit the dirt

а) упа́сьці тва́рам у бало́та

б) Milit. Ле́гчы! (кама́нда)

hit the hay

ле́гчы спаць

hit the sack

Sl.

ісьці́ спаць; пайсьці́ на бакаву́ю

hitch

[hɪtʃ]

1.

v.t.

1) прывя́зваць да чаго́

2) запрага́ць (каня́)

3) падсо́ўваць (крэ́сла) штуршка́мі, падця́гваць

2.

v.i.

1) прычапля́цца да чаго́

2) чыкільга́ць, чыкіля́ць, ісьці́ кульга́ючы, кульга́ць

3.

n.

1) Tech. зачэ́пка, пятля́ f., ву́зел -ла́ m.

2) кульга́ньне n.

3) перашко́да, замі́нка, затры́мка f.

without a hitch — гла́дка, пасьпяхо́ва, ні сучка́ ні задзі́рынкі