fail
[feɪl]
1.
v.i.
1) цярпе́ць няўда́чу; не ўдава́цца
he failed — яму́ не ўдало́ся, ён завалі́ў спра́ву
2) не става́ць, не хапа́ць; адсу́тнічаць
3) тра́ціць сі́лы; занепада́ць, слабе́ць; паступо́ва заміра́ць
4) банкрутава́ць
5) ня здаць экза́мену
2.
v.t.
1) ня слу́хацца (ра́ды)
2) падво́дзіць, расчаро́ўваць
3) ста́віць ву́чню дрэ́нную адзна́ку; зрэ́зваць на экза́мэне
•
- without fail
failing
[ˈfeɪlɪŋ]
1.
n.
1) няўда́ча f.
2) сла́басьць f.; віна́ f.; зага́на f.
2.
prep.
1) без, за недахо́пам
failing good weather — калі́ ня бу́дзе паго́ды
2) пры адсу́тнасьці
failing election — у выпа́дку няўда́чы ў вы́барах
3.
adj.
1) слабы́, кво́лы (пра здаро́ўе)
2) яко́га не стае́, не хапа́е; нездавальня́ючы
a failing grade — нездавальня́ючая адзна́ка
failure
[ˈfeɪljər]
n.
1) няўда́ча f., права́л -у m., непасьпяхо́васьць f.
The trip was a failure — Пае́здка не ўдала́ся
a failure of crops — неўраджа́й -ю m.
2) упа́дак сі́лаў, стра́та f.
a failure of eyesight — стра́та зро́ку
3) банкру́цтва n.
4) няўда́чнік -а m., няўда́чніца f.
faint
[feɪnt]
1.
adj.
1) няя́сны (ду́мка), бля́клы, невыра́зны (ко́лер)
2) кво́лы, слабы́
a faint voice — кво́лы го́лас
3) неахво́тны, без запа́лу
4) блі́зкі да непрыто́мнасьці, гато́вы самле́ць
5) нясьме́лы, баязьлі́вы
2.
v.i.
мле́ць, тра́ціць прыто́мнасьць
3.
n.
непрыто́мнасьць f., самле́ньне n.
fainthearted
[,feɪntˈhɑ:rtəd]
adj.
баязьлі́вы, нясьме́лы, нерашу́чы
fair
I [fer]
1.
adj.
1) справядлі́вы; сумле́нны, добрасумле́нны; зго́дны з пра́віламі (гульня́)
a fair judge — справядлі́вы судзьдзя́
2) неблагі́
3) ла́дны
a fair sum of money — ла́дная су́ма гро́шай
4) сьве́тлы, бяля́вы (валасы́, ску́ра)
5) лаго́дны, со́нечны; чы́сты (пра не́ба); незапля́млены
6) прыго́жы; ве́тлівы
7) разбо́рлівы, выра́зны, чытэ́льны (по́чырк)
2.
adv.
1) справядлі́ва, сумле́нна
2) про́ста
•
- fair and square
- fair lady
II [fer]
n.
кірма́ш -у́ m.