exquisite
adj.
1) цудо́ўны, захапля́льны
2) во́стры, мо́цны
exquisite joy — ве́льмі вялі́кая ра́дасьць
3) ве́льмі до́бры; надзвыча́йны, даскана́лы (пра густ, мане́ры)
an exquisite ear for music — даскана́лы музы́чны слых