Verbum

envelop

v.t.

1) закру́чваць; заху́тваць, захіна́ць (дзіця́ ў ко́ўдрачку); заго́ртваць; закру́чваць (у газэ́ту)

2) акружа́ць (во́рага)

3) ахіна́ць

Fog enveloped the village — Імгла́ ахіну́ла вёску

envelope

n.

1) канвэ́рт -а m.

2) Bot., Biol. абало́нка f.

enveloped

adj.

1) заху́таны, закру́чаны; укру́чаны

2) ахо́плены, аго́рнуты; абкру́жаны (во́рагам)

enviable

adj.

яко́му мо́жна пазайздро́сьціць, ва́рты за́йздрасьці

envious

adj.

зайздро́сны

environment

n.

асяро́дзьдзе, акружэ́ньне n., навако́льныя абста́віны pl. only.

envoy

n.

1) паслане́ц -ца́ m., прадстаўнік -а́ m.

2) пасла́ньнік -а m. (дыпляматы́чны прадстаўні́к)

envy

n., pl. -vies

1) за́йздрасьць f.

2) прадме́т за́йздрасьці

v.t.

зайздро́сьціць