Verbum

cry

[kraɪ]

1.

v., cried, crying

1) пла́каць

2) крыча́ць; го́ласна клі́каць (на дапамо́гу)

2.

n.

1) плач, ля́мант -у m.

2) крык -у m., клі́каньне m. (на дапамо́гу)

3) за́клік, кліч -у m.; во́кліч, вы́крык -у m.

4) Figur. агу́льная ду́мка, дамага́ньне

5) про́сьба f., мале́ньне n.

•

- cry down

- cry for

- cry off

- cry one’s eyes out

- cry one’s heart out

- cry out

- cry up

- in full cry

cry craven

зда́цца, збая́цца

cry down

прымянша́ць; прыніжа́ць, абніжа́ць ва́ртасьць, крытыкава́ць

cry for

прасі́ць, дамага́цца чаго́

cry (for) quarter

прасі́ць лі́тасьці

cry off

зрыва́ць умо́ву; адступі́цца

cry one’s eyes out, cry one’s heart out

го́рка пла́каць, вы́плакаць во́чы

cry out

а) го́ласна кры́кнуць

б) нарака́ць

cry up

хвалі́ць, праслаўля́ць

cry wolf

падыма́ць фальшы́вую трыво́гу