Verbum

expressed

adj.

вы́казаны

expression

n.

1) вы́каз -у m., растлумачэ́ньне (пля́ну)

2) вы́раз -у m., сло́ва n., мо́ўны зваро́т

3) выказа́ньне, выяўле́ньне n.

A sigh is an expression of sadness — Узды́х — выказа́ньне засмучэ́ньня

4) вы́раз -у m. (вачэ́й, тва́ру)

5) альгебраі́чны вы́раз

6) экспрэ́сія f.

•

- freedom of expression

expressionism

n.

экспрэсіяні́зм -у m., выяўле́нчасьць f.

expressive

adj.

1) які́ выяўля́е або́ азнача́е што-н.

2) выра́зны; экспрэсі́ўны, по́ўны пачуцьця́; шматзна́чны

expressly

adv.

1) я́сна, выра́зна; про́ста

2) спэцыя́льна, наўмы́сна

She came expressly to see you — Яна́ прыйшла́ спэцыя́льна, каб паба́чыцца з ва́мі

expropriate

v.t.

1) адчужа́ць, адбіра́ць, канфіскава́ць (маёмасьць)

2) экспрапрыява́ць

expropriation

n.

1) адчужэ́ньне n., экспрапрыя́цыя f.

2) канфіска́цыя f., пазбаўле́ньне ўла́снасьці

expulsion

n.

1) вы́пуск, выпуска́ньне (паве́тра зь лёгкіх)

2) выгна́ньне, выключэ́ньне n. (са шко́лы)

expurgate

v.t.

выкрэ́сьліваць, выкіда́ць непажада́ныя ме́сцы (у кні́зе); вычышча́ць

exquisite

adj.

1) цудо́ўны, захапля́льны

2) во́стры, мо́цны

exquisite joy — ве́льмі вялі́кая ра́дасьць

3) ве́льмі до́бры; надзвыча́йны, даскана́лы (пра густ, мане́ры)

an exquisite ear for music — даскана́лы музы́чны слых