Verbum

blaspheme

[,blæsˈfi:m]

v.

1) зьневажа́ць (Бо́га), блюзьне́рыць

2) пракліна́ць, клясьці́; ла́яць, зьневажа́ць

blasphemer

[,blæsˈfi:mər]

n.

блюзьне́р -а m., блюзьне́рка f.; богазьневажа́льнік -а m., богазьневажа́льніца f.

blasphemous

[ˈblæsfəməs]

adj.

блюзьне́рскі, богазьневажа́льны

blasphemy

[ˈblæsfəmi]

n., pl. -mies

блюзьне́рства n., богазьневажа́ньне n.

blast

[blæst]

1.

n.

1) пары́ў, паве́ў -ву m.

the icy blasts of winter — маро́зныя зімо́выя паве́вы

2)

а) трубе́ньне n. (на го́рне)

б) гук тру́баў

3) струме́нь паве́тра пры плаўле́ньні жале́за

4) вы́бух -у m.; падры́ў -ву m.

5) зара́д для падры́ву

2.

v.t.

1) падрыва́ць (дынамі́там)

2) зьнішча́ць; руйнава́ць

A disease has blasted our grapes — Хваро́ба пані́шчыла наш вінагра́д

to blast one’s reputation (plans) — зруйнава́ць сваю́ рэпута́цыю (разбуры́ць пля́ны).

3) сыгна́ліць (у аўтамабі́лі)

3.

v.i.

со́хнуць (пра расьлі́ны); рабі́цца бескары́сным

•

- blast off

- full blast

blast furnace

до́мна f.

blast off

узьлёт

blast shelter

схо́вішча ад вы́бухаў

blasted

[ˈblæstəd]

adj.

1) пашко́джаны, зруйнава́ны, зьні́шчаны

blasted by forest fires — зьні́шчаны лясны́мі пажа́рамі

2) Sl. пракля́ты

blasting

[ˈblæstɪŋ]

n.

падрыва́ньне n. (ска́лаў)