Verbum

obtrusion

n.

навя́званьне, уме́шваньне, уварва́ньне n.

obtrusive

adj.

даку́члівы, насты́рлівы, назо́йлівы; упо́рысты

obtuse

n.

1) тупы́

obtuse angle — тупы́ кут

2) тупы́, няздо́льны, няке́млівы (пра чалаве́ка)

3) прыту́плены, асла́блы (пра слых, зрок)

obviate

v.

пазьбяга́ць, пазбаўля́цца, адхіля́ць, ухіля́цца

to obviate a difficulty — пазба́віцца ця́жкасьці

to obviate danger — адхілі́ць небясьпе́ку

obvious

adj.

я́сны; відаво́чны, я́ўны, бясспрэ́чны

it is obvious that two and two make four — Бясспрэ́чна што два й два — чаты́ры