Verbum

shave

[ʃeɪv]

1.

v.i. shaved, shaved or shaven

галі́цца, бры́цца

2.

v.t.

1) галі́ць, зго́льваць, брыць (ву́сы)

2) кро́іць, рэ́заць на то́ненькія скры́лікі

3) зраза́ць ве́льмі блізка або́ ні́зка (як траву́)

4) Figur. зраза́ць

The car shaved the corner — Машы́на ледзь не зачапі́лася за рог

3.

n.

1) гале́ньне, брыцьцё n.

2) струг -а m. (прыла́да)

3) то́нкі скрылёк

•

- close shave

shaven

[ˈʃeɪvən]

adj.

го́лены, бры́ты

shaving

[ˈʃeɪvɪŋ]

n.

1) often shavings — то́ненькія скры́лікі; габлёнка f., стру́жкі

2) гале́ньне n.

shaving set

прыбо́р для гале́ньня

shawl

[ʃɔl]

n.

шаль -я m.

she

[ʃi:]

1.

pron., sing. nom. she, poss. hers

яна́

2.

n.

асо́ба або́ жывёліна жано́чага ро́ду

She had a green hat on

Яна́ была́ ў зялёным капелюшы́

sheaf

[ʃi:f]

n. sheaves

сноп снапа́, пук -а́ m.

a sheaf of wheat — сноп пшані́цы

a sheaf of arrows — пук стрэ́лаў

shear

[ʃɪr]

1.

v.t.

1) стры́гчы

The farmer sheared his sheep — Гаспада́р стрыг сваі́х аве́чак

2) абраза́ць

2.

n.

1) стры́жка f.

2) абстры́жаная во́ўна

3) адна́ ча́стка нажні́цаў

shears

[ʃɪrz]

n., pl. or sing.

но́жны, нажні́цы pl. only (краве́цкія, садо́выя, для стры́жкі аве́чак)