Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
 Аўтарскі слоўнік — у ім словы і тлумачэнні пададзены паводле асабістых поглядаў укладальнікаў. Магчымыя няправільныя націскі, а таксама іншыя памылкі і недакладнасці.
abcdefghijklmnopqrstuvwxyz3-$’
aeiouy’

nation

[ˈneɪʃən]

n.

1) наро́д -у m., на́цыя, наро́днасьць f.

2) на́цыя, дзяржа́ва f.

the nation — край -ю m., краі́на f.

national

[ˈnæʃənəl]

adj.

1) нацыяна́льны; наро́дны

national assembly — нацыяна́льная асамбле́я

national economy — наро́дная гаспада́рка

national minority — нацыяна́льная ме́ншасьць

2) дзяржа́ўны

national laws — дзяржа́ўныя зако́ны

national bank — дзяржа́ўны банк

3) усенаро́дны

a national disaster — усенаро́днае бе́дзтва

national park

нацыяна́льны парк, запаве́днік -у m.

nationalism

[ˈnæʃənəl,ɪzəm]

n.

нацыяналі́зм -у m.

nationalist

[ˈnæʃənəlɪst]

n.

нацыяналі́ст -а m., нацыяналі́стка f.

nationalistic

[,næʃənəˈlɪstɪk]

adj.

нацыяналісты́чны

nationality

[,næʃəˈnæləti]

n.

нацыяна́льнасьць f.

nationalize

[,næʃənəˈlaɪz]

v.t.

1) дава́ць грамадзя́нства, натуралізава́ць

2) нацыяналізава́ць (банк)

3) ператвара́ць у на́цыю

nation-wide

[,neɪʃənˈwaɪd]

adj.

1) агу́льнанацыяна́льны, агу́льнадзяржа́ўны, усеагу́льны

nation-wide election — усеагу́льныя вы́бары

2) усенаро́дны, агу́льнанаро́дны (інтарэ́сы)

native

[ˈneɪtɪv]

1.

n.

1) ураджэ́нец -ца m., ураджэ́нка f., ро́дам зь яко́й-н. мясцо́васьці

He is a native of Miensk — Ён ро́дам зь Ме́нску

2) мясцо́вы -ага m., мясцо́вая f., тубы́лец-ьца m., тубы́лка f.; абарыге́н -а m.; аўтахто́н -а m., (пра чалаве́ка, жывёліну ці расьлі́ну)

2.

adj.

1) ро́дны

one’s native land — свой ро́дны край

one’s native language — свая́ ро́дная мо́ва

2) прыро́джаны (пра здо́льнасьці, та́лент)

native courtesy — прыро́джаная ве́тлівасьць

3) аўтахто́нны (пра культу́ру, звы́чаі)

4) чы́сты, самаро́дны

native ore — самаро́дак