Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
abcdefghijklmnopqrstuvwxyz3-$’
acdehilorstuy.
aeiou

black-and-blue

adj.

пасіня́чаны, у сіняка́х; чорна-сі́ні

black-eyed

[,blækˈaɪd]

adj.

1) чарнаво́кі

2) з падбі́тым во́кам

bladder

[ˈblædər]

n.

1) Anat. мачавы́ пухі́р

2) пузы́р -а́ m.

blade

[bleɪd]

n.

1) лязо́ n. (нажа́, мяча́), палатно́ пілы́

2) меч, мяча́ m.

3) траві́нка, былі́нка f.

4) ліст (расьлі́ны)

5) ло́пасьць вясла́

6) лапа́тка (шыро́кая пляска́тая ко́стка); лапа́тка прапэ́лера

blah

[blɑ:]

n., Sl.

лухта́, бяссэ́нсіца f.

•

- the blahs

blain

[bleɪn]

n.

пухі́р -а́ m., нары́ў -ва m., прышч -а́ m.

blame

[bleɪm]

1.

v.t.

1) вінава́ціць

he is to blame — ён вінава́ты

2) га́ніць

2.

n.

1) віна́ f.

2) нага́на f.; вымо́ва f.

blameless

[ˈbleɪmləs]

adj.

бездако́рны, беззага́нны

blameworthy

[ˈbleɪm,wɜ:rðI]

adj.

ва́рты нага́ны

blanch

[blæntʃ]

1.

v.t.

1) бялі́ць, выбе́льваць (на со́нцы)

2) рабі́ць бле́дным, пазбаўля́ць ко́леру

Fear blanched her lips — Ад стра́ху ў яе́ зьбяле́лі ву́сны

3) бляншава́ць гаро́дніну

2.

v.i.

бялі́цца; блядне́ць; бля́кнуць

•

- blanch over