Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
abcdefghijklmnopqrstuvwxyz3-$’
aehiloruyz./ô
abcdefghiklmnopqrstuvwxyz-

confine

[kənˈfaɪn]

1.

v.t.

1) абмяжо́ўваць, абмяжо́ўвацца

2) трыма́ць унутры́

A cold confined him to the house — Прасту́да трыма́е яго́ ў ха́це

to be confined to bed — быць прыкава́ным да ло́жка

3) саджа́ць у турму́, зьняво́льваць

2.

n. often confines

ме́жы; дзяржа́ўная мяжа́

confined

[kənˈfaɪnd]

adj.

1) зьняво́лены, пало́нены

2) абмежава́ны

confinement

[kənˈfaɪnmənt]

n.

1) абмежава́ньне n.

2) зьняво́леньне n.; а́рышт -у m.

3) ро́ды pl. only

confirm

[kənˈfɜ:rm]

v.t.

1) пацьвярджа́ць, сьцьвярджа́ць

2) ратыфікава́ць (умо́ву)

3) падмацо́ўваць, падтры́мваць

4) Relig. канфірмава́ць

confirmation

[,kɑ:nfərˈmeɪʃən]

n.

1) пацьве́рджаньне n.

2) умацава́ньне, замацава́ньне n.

3) ратыфіка́цыя f. (умо́вы)

4) Relig. канфірма́цыя f.

confirmative

[kənˈfɜ:rmətɪv]

adj.

пацьвярджа́льны

confirmed

[kənˈfɜ:rmd]

adj.

1) пацьве́рджаны, даве́дзены, абгрунтава́ны

2) закаране́лы (маню́ка), заўзя́ты (п’я́ніца)

3) храні́чны

a confirmed invalid — храні́чны кале́ка

confiscate

[ˈkɑ:nfɪskeɪt]

v.t.

канфіскава́ць, рэквізава́ць

confiscation

[,kɑ:nfɪsˈkeɪʃən]

n.

канфіска́цыя, рэквізы́цыя f.

conflagrate

[ˈkɑ:nfləgreɪt]

1.

v.i.

загара́цца, выбуха́ць агнём, гарэ́ць

2.

v.t.

падпа́льваць, спа́льваць