Verbum

conclude

v.

1) канча́ць, зако́нчваць (пасе́джаньне, прамо́ву)

2) заключа́ць (умо́ву, мір), рабі́ць высно́ву

3) пастанаўля́ць, выраша́ць

I concluded not to go — Я пастана́віў ня йсьці

4) канча́цца, зако́нчвацца

The book concluded happily — Кні́га зако́нчылася шчасьлі́ва

to conclude — такі́м чы́нам (у канцы́ прамо́вы)

concluding

adj.

апо́шні, заклю́чны (канцэ́рт, сло́ва)

conclusion

n.

1) кане́ц -ца́ m., заканчэ́ньне n.; апо́шняя ча́стка

2) заклю́чная ча́стка (тво́ру, прамо́вы)

3) вы́нік -у m.

4) заключэ́ньне n. (умо́вы, мі́ру)

5) высно́ва, пастано́ва f.

to jump to a conclusion — рабі́ць пасьпе́шную высно́ву, забяга́ць напе́рад

conclusive

adj.

заклю́чны; выраша́льны; перакана́ўчы (до́каз)

concomitant

adj.

суправаджа́льны, спадаро́жны

a concomitant result — суправаджа́льны вы́нік

n.

суправаджа́льныя акалі́чнасьці

concord

n.

1) зго́да f.; лад -у m., сула́дзьдзе n.

2) паліты́чная ўмо́ва, тракта́т -у m.

3) Mus. сула́днасьць f., кансана́нс -у m., гармо́нія f.

4) Gram. дапасава́ньне n.

concordance

n.

1) зго́днасьць, зго́да f.

2) канкарда́нс -у m., сло́ўнік (а́ўтара, тво́ру)

concordant

adj.

зго́дны, супада́льны; сула́дны, гармані́чны

concourse

n.

1) нато́ўп, гурт -у́ m., гу́рба f.

2) зьліцьцё n., злучэ́ньне ў адно́ цэ́лае

at the concourse of two rivers — пры зьлі́цьці дзьвюх рэ́чак

3) пляц -у m., пло́шча f.

4) гало́ўны вэстыбю́ль вакза́лу

5) пад’е́зд -у m., даро́га (пад ха́ту), бульва́р -у m.

concrescence

n.

зраста́ньне n., зрост -у m.