stuff
[stʌf]
1.
n.
1) матэрыя́л -у m.
2) ткані́на, матэ́рыя f.
3) рэ́чыва n., рэч f.
4) рэ́чы pl.; нажы́ткі pl.
He was told to move his stuff out of the room — Яму́ сказа́лі вы́несьці свае́ рэ́чы з пако́ю
5) хлам -у m.; гло́мазд -у m.; дрэнь f.
6) глу́пства n., лухта́ f.
2.
v.t.
1) пакава́ць, напаўня́ць
2) набіва́ць, напі́хваць (чу́чала)
3) начыня́ць, фаршырава́ць
4) упі́хваць
5) заклада́ць, забіва́ць
My nose is stuffed — Мне́ залажы́ла нос
6) наяда́цца, напі́хвацца
•
- stuff a ballot box
- stuffed shirt
stuff a ballot box
кіда́ць у вы́барчую у́рну падро́бленыя бюлетэ́ні
stuff the ballot box
кіда́ць у вы́барчую скры́ню падро́бленыя бюлетэ́ні
stuffy
[ˈstʌfi]
adj.
1) ду́шны
a stuffy room — ду́шны пако́й
2) ну́дны
a stuffy speech — ну́дная прамо́ва
stumble
[ˈstʌmbəl]
1.
v.i.
1) спатыка́цца
2) ісьці́ хі́сткай, няпэ́ўнай хадо́ю
The tired old man stumbled along — Змо́раны стары́ ішо́ў спатыка́ючыся
3) гавары́ць запіна́ючыся
4) чу́цца зьнява́жаным; вага́цца, хіста́цца
2.
n.
1) про́мах -у m., про́хібка f.; няпра́вільны крок або́ рух
2) запі́нка, затры́мка f.
•
- stumble upon
stumbling block
перашко́да f., ка́мень спатыкне́ньня