number
[ˈnʌmbər]
1.
n.
1) лік -у m.
2, 14 and 25 are numbers — два, чатырна́ццаць і два́ццаць пяць — гэ́та лі́кі
2) ко́лькасьць f.
in great numbers — вялі́кай ко́лькасьцю
3) шэ́раг, рад -у m.
number of reasons — шэ́раг прычы́наў
4) ну́мар -у m. (до́ма, аўтамабі́ля)
5) ну́мар -у m.
а) прагра́ма ў канцэ́рце
б) ну́мар газэ́ты, ча́сапіса
6) лік -у m.
singular number — адзіно́чны лік
2.
v.
1) нумарава́ць
2) налі́чваць, налі́чвацца
The city numbers a million inhabitants — Го́рад налі́чвае мільён жыхаро́ў
3) лічы́цца, быць у лі́ку
numbered among his followers — у лі́ку яго́ных прыхі́льнікаў
•
- a number of
- beyond number
numberless
[ˈnʌmbərləs]
adj.
1) незьлічо́ны, незьлічо́нае мно́ства
2) бяз ну́мару
numbness
[ˈnʌmnəs]
n.
зьняме́ньне, зьдзервяне́ньне n.; здраньцьве́ласьць f.
numerable
[ˈnu:mərəbəl]
adj.
які́ мо́жа быць зьлі́чаны, пералі́чаны
numeral
[ˈnu:mərəl]
n.
1) лі́чба, лі́чбіна f.
Arabic numerals — ара́бскія лі́чбы
Roman numerals — ры́мскія лі́чбы
2) лічэ́бнік -а m.
numerator
[ˈnu:məreɪtər]
n.
1) лі́чнік -а m. (дро́бу)
2) выліча́льнік -а m. (асо́ба або́ прыбо́р)
3) асо́ба, што право́дзіць пе́рапіс
numerous
[ˈnu:mərəs]
adj.
шматлі́кі, у вялі́кай ко́лькасьці