burn
I [bɜ:rn]
1.
v., burned or burnt, burning, v.i.
1) гарэ́ць
2) апяка́цца
3) адчува́ць гарачыню́, гарэ́ць
to burn with fever — гарэ́ць у ліхама́нцы
4) Figur. адчува́ць запа́л
to burn with enthusiasm — гарэ́ць натхне́ньнем
5) дава́ць сьвятло́
lamps were burning — гарэ́лі ля́мпы
6) мо́цна загарэ́ць, сьпячы́ся на со́нцы
7) Chem. згара́ць; акісьля́цца
8) Phys. выкарысто́ўваць я́дзерную энэ́ргію
2.
v.t.
1) палі́ць
2) апяка́ць, апяка́цца апа́рвацца
He burned his hand — Ён апёк руку́
3) выпа́льваць (узо́р)
4) пячы́
Mustard and pepper burn the tongue — Гарчы́ца й пе́рац пяку́ць язы́к
5) абпа́льваць (цэ́глу, гаршкі́)
6) палі́ць на вагні́ (як пакара́ньне)
3.
n.
1) апёк -у m.
2)
а) ме́сца, пашко́джанае апёкам
б) вы́паленая дзі́рка
3) мо́цны зага́р -у m.
•
- burn away
- burn down
- burn into
- burn oneself out
- burn out
- burn up
II [bɜ:rn]
n.
малы́ струме́нь, ручаёк -йка́ m.
burn down
спалі́ць або́ згарэ́ць дашчэ́нту
burn into
прае́сьці
the acid has burned into the metal — кіслата́ прае́ла мэта́л
burn one’s boats
спалі́ць за сабо́ю масты́
burn one’s bridges
спалі́ць за сабо́ю масты́
burn one’s fingers
патра́піць у бяду́, ле́зучы не ў сваё
burn oneself out
згарэ́ць, зьнясі́ліцца, вы́нішчыцца
he burned himself out by hard work — ён зьнясі́ліўся ад цяжко́й пра́цы
burn out
а) спалі́ць
б) перагарэ́ць, вы́гарэць; дагарэ́ць
The candle has burnt out — Сьве́чка дагарэ́ла
burn up
а) згарэ́ць, спалі́цца
б) спалі́ць
the car burned up the gasoline — машы́на спалі́ла ўве́сь бэнзы́н