Verbum

disorderly conduct

хуліга́нства, парушэ́ньне пара́дку

disorganize

v.

разла́джваць, дэзарганізо́ўваць

disorient

v.

зьбіва́ць з панталы́ку, уво́дзіць у зман; дэзарыентава́ць

disown

v.t.

адмаўля́цца ад чаго́; адрака́цца

disownment

n.

адрачэ́ньне, вырачэ́ньне n.

disparage

v.t.

1) гавары́ць зьнява́жліва; ганьбава́ць, нясла́віць, дыскрэдытава́ць

2) прымянша́ць (значэ́ньне), зьмянша́ць, прыніжа́ць

disparagement

n.

1) недаацэ́нка f., прымяншэ́ньне n.

2) прыніжэ́ньне n.; дыскрэдыта́цыя f.

disparaging

adj.

прыніжа́льны, зьневажа́льны; зьнява́жлівы

a disparaging remark — зьневажа́льная заўва́га

disparity

n., pl. -ties

няро́ўнасьць f.; ро́зьніца f.

a disparity in accounts — ро́зьніца ў справазда́чах

dispassionate

adj.

1) бясстра́сны, раўнаду́шны, абыя́кавы

2) бесстаро́ньні, непрадузя́ты