Verbum

operatic

adj.

о́пэрны

operation

n.

1) дзе́яньне n., пра́ца f.

to come into operation — пача́ць працава́ць, дзе́яць

in operation —

а) у дзе́яньні, працу́е

б) у выкарыста́ньні, ва ўжы́тку

2) кірава́ньне, абслуго́ўваньне n.

the operation of a machine — абслуго́ўваньне машы́ны

3) апэра́цыя f

4) Math. дзе́яньне n.

Addition, subtraction, multiplication and division are the four arithmetic operations — Склада́ньне, адыма́ньне, мно́жаньне й дзяле́ньне — чаты́ры арытмэты́чныя дзе́яньні

5) працэ́с -у m.

the operation of brushing one’s teeth — працэ́с чы́шчаньня зубо́ў

operational

adj.

апэраты́ўны, у дзе́яньні

operative

adj.

1) які́ ма́е сілу (пра зако́н)

to become operative — увайсьці́ ў сі́лу (пра зако́н)

2) апэраты́ўны, дзе́йны

3) апэрацы́йны

n., informal

дэтэкты́ў -ва, шпік -а́ m.

operator

n.

1) апэра́тар -а m.

а) до́ктар хірург

б) кваліфікава́ны рабо́чы, мэха́нік -а m

2) тэлефані́ст, тэлеграфіст, рады́ст -а m.

3) дырэ́ктар фа́брыкі, ша́хты

operetta

n., pl. -tas

апэрэ́та f.