operative

[ˈɑ:pərətɪv]

1.

adj.

1) які́ ма́е сілу (пра зако́н)

to become operative — увайсьці́ ў сі́лу (пра зако́н)

2) апэраты́ўны, дзе́йны

3) апэрацы́йны

2.

n., informal

дэтэкты́ў -ва, шпік -а́ m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)