Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

incident

[ˈɪnsɪdənt]

1.

n.

1) здарэ́ньне n., інцыдэ́нт -у m., вы́падак -ку m.

2) эпізо́д -у m.; сцэ́на f., фрагмэ́нт -а m.

2.

adj.

1) уласьці́вы; выпадко́вы

2) які́ па́дае

rays of light incident upon a mirror — про́мні сьвятла́, які́я па́даюць на люстэ́рка

incidental

[,ɪnsɪˈdentəl]

1.

adj.

1) малава́жны

incidental details — малава́жныя падрабя́знасьці

2) выпадко́вы

an incidental encounter with an old friend — выпадко́вая сустрэ́ча з стары́м ся́брам

3) пабо́чны (пра ко́шты, выда́ткі)

2.

n.

не́шта пабо́чнае, другара́днага значэ́ньня

- incidental to

incidental to

а) уласьці́вы чаму́

б) зьвя́заны з чым

incidentally

[,ɪnsɪˈdentəli]

adv.

1) між і́ншым, дарэ́чы

2) выпа́дкам, выпадко́ва

incidentals

пабо́чныя выда́ткі

incinerate

[ɪnˈsɪnəreɪt]

v.t.

спа́льваць (на по́пел), спапяля́ць

incineration

[ɪn,sɪnəˈreɪʃən]

n.

спа́льваньне, спапяле́ньне n.; крэма́цыя f.

incinerator

[ɪnˈsɪnəreɪtər]

n.

1) печ для спа́льваньня сьме́цьця

2) печ для крэма́цыі

incipience

[ɪnˈsɪpiəns]

n., pl. -cies

зача́так -ку m.; пачатко́вая ста́дыя

incipiency

[ɪnˈsɪpiənsi]

гл. incipience