inhabit
жыць, насяля́ць; пражыва́ць
inhabit
жыць, насяля́ць; пражыва́ць
inhabitable
прыда́тны для жыльля́; жылы́
inhabitant
жыха́р -а́
inhabitation
1) пражыва́ньне
2)
inhalant
1) лек для інгаля́цыі
2) інгаля́тар
inhalation
1) удыха́ньне
2) рэ́чыва для ўдыха́ньня
inhale
удыха́ць, заця́гвацца (пры курэ́ньні)
inhaler
1) інгаля́тар -а
2) пацые́нт, яко́му ро́біцца інгаля́цыя
inhere
быць уласьці́вым, неад’е́мным
inherent
уласьці́вы; прыро́дны, прыро́джаны