Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

finish off

а) зако́нчыць

б) змардава́ць; зьні́шчыць; дабі́ць; дако́нчыць; дакана́ць

finish up

а) зако́нчыць (пра́цу)

б) ужы́ць да канца́

finish with

а) спыні́ць, не праця́гваць

б) парва́ць сябро́ўства з кім

finished

[ˈfɪnɪʃt]

adj.

1) ско́нчаны, ко́нчаны

2) зако́нчаны, гато́вы

3) даскана́лы, беззага́нны

4) адпалі́раваны, гла́дкі

Finland

[ˈfɪnlənd]

Фінля́ндыя

Finn

[fɪn]

n.

фін -а m., фі́нка f., жыха́р Фінля́ндыі

Finnish

[ˈfɪnɪʃ]

1.

adj.

фі́нскі

2.

n.

фі́нская мо́ва

Finno-Ugrian

[,fɪnoʊˈju:griən]

1.

adj.

фі́на -вуго́рскі

2.

n.

фі́на -вуго́рская сям’я́ мо́ваў

Finno-Ugric

[,fɪnoʊˈju:grɪk]

гл. Finno-Ugrian