Verbum

fief

[fi:f]

n.

фэўда́льнае ўлада́ньне, зямля́, лен -у m.

field

[fi:ld]

1.

n.

1) по́ле n., луг -у m.

2)

а) пляцо́ўка f. (спарто́вая або́ і́ншая)

б) по́ле n., пляц -у m., ме́сца n.

a flying field — лётнішча

the gold fields — капа́льні зо́лата

the coal fields — ву́гальны басэ́йн

3)

а) по́ле бітвы́

б) бі́тва f.

4) галіна́ f., по́ле дзе́йнасьці

the field of politics — галіна́ палі́тыкі

2.

adj.

1) палявы́

field hospital — палявы́ шпіта́ль

2) баявы́

a field operation — баява́я апэра́цыя

take the field — распача́ць бі́тву, гульню́, агіта́цыю

field events

спабо́рніцтва (у лёгкай атле́тыцы: ско́кі, кі́даньне)

field glass(es)

палявы́ біно́кль

field marshal

фэльдма́ршал -а m.

field officer

штаб-афіцэ́р (ад маёра да палко́ўніка)

field work

Geol. палявы́я рабо́ты, разьве́дка; зьбіра́ньне ве́стак (статы́стыка, вывучэ́ньне грама́дзкай ду́мкі)

fiend

[fi:nd]

n.

1) нячы́сты -ага m., нячы́сьцік -а m.; чорт, чарта́ m., д’ябал -ла m.

2) informal чалаве́к, які́ ўцягну́ўся ў не́шта благо́е

dope fiend — наркама́н або́ нарко́тык -а m., вы́людак -ка m. (лю́ты чалаве́к)

fiendish

[ˈfi:ndɪʃ]

adj.

чарто́ўскі; д’я́бальскі, сатані́нскі, ве́льмі лю́ты або́ злы; ліхадзе́йны

fierce

[fɪrs]

adj.

1) дзі́кі (пра зьвяра́)

2) гвалто́ўны; шалёны (ве́цер); бязьлі́тасны

a fierce attack — гвалто́ўны напа́д

3) стара́нны, насто́йлівы

fierce efforts to get ahead — стара́нныя, насто́йлівыя намага́ньні зрабі́ць кар’е́ру

4) Sl. ве́льмі благі́, непрые́мны