Verbum

credible

[ˈkredəbəl]

adj.

яко́му мо́жна ве́рыць; вераго́дны

credit

[ˈkredət]

1.

n.

1) ве́ра f., даве́р -у m.

to give credit to something — даць ве́ры не́чаму, паве́рыць

2) паве́р -у, крэ́дыт -у m.; доўг, даўгу́ m.

3)

а) су́ма, запі́саная на прыбы́так

б) пра́вы бок бухга́льтарскае кні́гі

4) вераго́днасьць f.; до́брая рэпута́цыя, до́брае імя́

a citizen of credit — грамадзя́нін з до́брай рэпута́цыяй

5) прызна́ньне n.

She gets no credit for her work — Яна́ ня ма́е прызна́ньня за сваю́ пра́цу

6) то́е, што прыно́сіць го́нар, пахвалу́

The boy is a credit to his family — Хло́пчык — го́нар яго́нае сям’і

7) залічэ́ньне ку́рсу, залі́к -у m., залі́чаны прадме́т

2.

v.t.

1) дава́ць ве́ры, давяра́ць каму́-чаму́

2) крэдытава́ць

3) заліча́ць ву́чню прадме́т або́ курс

4) прыпі́сваць, прызнава́ць

•

- do credit to

- give a person credit for

- on credit

creditable

[ˈkredətəbəl]

adj.

1) які́ прыно́сіць го́нар, сла́ву

2) пахва́льны

creditor

[ˈkredətər]

n.

1) крэдыто́р -а m.

2) крэды́тны бок у бухга́льтарскай кні́зе

credo

[ˈkreɪdoʊ]

n.

1) ве́раваньне n., перакана́насьць f., крэ́да n., indecl.

2) сы́мбаль ве́ры (у хрысьція́наў)

credulity

[krəˈdu:ləti]

n.

лёгкаве́рнасьць f.

credulous

[ˈkredjʊləs]

adj.

лёгкаве́рны, даве́рлівы

creed

[kri:d]

n.

1) веравучэ́ньне n.

2) крэ́да n., indecl.

•

- the Creed

creek

[kri:k]

n.

1) ручаёк -йка́, прыто́к -а m

2) Brit. за́вадзь, зато́ка f.

•

- up the creek

creel

[kri:l]

n.

1) кош на ры́бу

2) ра́мка (для шпу́лькі)