Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
abcdefghijklmnopqrstuvwxyz3-$’
acehiklmnopqrtuwyã

superlative

[su:ˈpɜ:rlətɪv]

1.

adj.

1) найбо́льшы, ве́льмі вялі́кі, веліза́рны; найвышэ́йшы

2) перабо́льшаны; празьме́рны

Such superlative praise could not be sincere — Тако́е празьме́рнае расхва́льваньне не магло́ быць шчы́рым

2.

n.

1) верх -у m. (даскана́ласьці, адва́гі)

2) найвышэ́йшая ступе́нь

•

- talk in superlatives

superman

[ˈsu:pərmæn]

n., pl. -men

супэрмэ́н, звышчалаве́к -а m.

supermarket

[ˈsu:pər,mɑ:rkət]

n.

супэрма́ркет -у m.

supernational

[ˈsu:pər,næʃənəl]

adj.

гл. supranational

supernatural

[ˈsu:pər,nætʃərəl]

adj.

звышнатура́льны, надпрыро́дны

•

- the supernatural

supernumerary

[,su:pərˈnu:məreri]

1.

adj.

дадатко́вы, звышшта́тны

2.

n.

1) звышшта́тны працаўні́к

2) статы́ст -а m., статы́стка f. (у тэа́тры)

superpose

[ˈsu:pər,poʊz]

v.t.

наклада́ць (адну́ рэч на другу́ю)

superpower

[ˈsu:pər,paʊər]

n.

1) звышдзяржа́ва f

2) звышсі́ла f.

supersaturate

[,su:pərˈsætʃəreɪt]

v.t.

перанасыча́ць (раство́р)

supersaturation

[,su:pər,sætʃəˈreɪʃən]

n.

1) перанасычэ́ньне n.

2) перанасы́чанасьць f.