Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
abcdefghijklmnopqrstuvwxyz3-$’
aehijnoruüvwyé
acdefgklmnoprstuvxz

dissidence

[ˈdɪsɪdəns]

n.

1) нязго́да f., разыхо́джаньне ў пагля́дах

2) раско́л -у m.

dissident

[ˈdɪsɪdənt]

1.

n.

1) іншаду́мец -ца, дысыдэ́нт -а m.

2) раско́льнік -а m.

2.

adj.

1) які́ не згаджа́ецца

2) іншаду́мны

dissimilar

[dɪˈsɪmɪlər]

adj.

непадо́бны, ро́зны

dissimilarity

[,dɪsɪmɪˈlærəti]

n., pl. -ties.

непадо́бнасьць f.; непадабе́нства n.; ро́зьніца f.

dissimilate

[,dɪˈsɪmɪleɪt]

1.

v.t.

рабі́ць непадо́бным

2.

v.i.

1) станаві́цца непадо́бным

2) дысымілява́цца

dissimulate

[,dɪˈsɪmjəleɪt]

v.t.

прыкі́двацца, уто́йваць

dissimulation

[dɪ,sɪmjəˈleɪʃən]

n.

удава́ньне, ашу́кваньне, ілга́ньне n.

dissipate

[ˈdɪsɪpeɪt]

1.

v.t.

1) разьве́йваць, разганя́ць

2) растра́чваць, расьцяру́шваць, марнатра́віць

2.

v.i.

разьве́йвацца, разыхо́дзіцца, растра́чвацца

dissipated

[ˈdɪsɪpeɪtəd]

adj.

1) расьцяру́шаны; разьве́яны

2) растра́чаны

3) змарнава́ны

a dissipated life — змарнава́нае жыцьцё

dissociable

[dɪˈsoʊʃəbəl]

adj.

1) аддзяля́льны, адлуча́льны

2) нетавары́скі