discrete
1) своеасаблі́вы; асо́бны, індывідуа́льны
2) адасо́блены
discrete
1) своеасаблі́вы; асо́бны, індывідуа́льны
2) адасо́блены
discretion
1) свабо́да вы́бару або́ меркава́ньня
2) аба́члівасьць, разва́жнасьць, асьцяро́жнасьць
discriminate
v.
1) заўважа́ць ро́зьніцу, адро́зьніваць
2) рабі́ць ро́зьніцу, дыскрымінава́ць
discriminating
1) перабо́рлівы, крыты́чны ў вы́бары
2) які́ до́бра разьбіра́ецца
3) дыфэрэнцыя́льны
discrimination
1) адро́зьненьне
2) прані́клівасьць
3) дыскрыміна́цыя, нераўнапра́ўе
discus
дыск -а
discuss
абмярко́ўваць; дыскутава́ць; абгаво́рваць
discussion
абмярко́ўваньне
disdain
пагарджа́ць, глядзе́ць зьве́рху на каго́-што, грэ́баваць
2.пага́рда
disdainful
пага́рдлівы