Verbum

stimulate

[ˈstɪmjəleɪt]

1.

v.t.

1) заахво́чваць, падбадзёрваць, пабуджа́ць (да дзе́йнасьці)

2) узбуджа́ць, стымулява́ць

2.

v.i.

быць сты́мулам

stimulation

[,stɪmjəˈleɪʃən]

n.

заахво́чваньне; узбуджа́ньне n.

stimulus

[ˈstɪmjələs]

n. -li

сты́мул -у m.; пабуджа́льная прычы́на

sting

[stɪŋ]

1.

v.t. stung, stinging

1) джгаць, джа́ліць; куса́ць (пра зьмяю́); кало́ць

2) пячы́

Mustard stings — Гарчы́ца пячэ́

3) стрыка́ць, апяка́ць

nettle stung his legs — крапіва́ апяка́ла яму́ но́гі

4) апяка́ць

stung by a spark — апе́чаны і́скраю

5) Figur. мо́цна кры́ўдзіць, ра́ніць (насьме́шкамі, кпі́намі)

2.

v.i.

стрыка́цца, апяка́цца, пячы́ся

3.

n.

1) уджа́ленае ме́сца

2) джа́ла n.

stinger

[ˈstɪŋər]

n.

1) джа́ла n.

2) насяко́мае, яко́е джа́ліць

3) informal е́дкі адка́з або́ заўва́га

stinginess

[ˈstɪndʒinəs]

n.

ску́пасьць, скна́рлівасьць f.

stingy

[ˈstɪndʒI]

adj.

скупы́, скна́рлівы

stink

[stɪŋk]

1.

n.

1) смуро́д -у m.

2) Figur., informal бу́ча f.

to raise a stink — падня́ць бу́чу, сканда́л

2.

v.i. stank or stunk, stunk, stinking

1) непрые́мна па́хнуць, сьмярдзе́ць

2) смуро́дзіць

stinker

[ˈstɪŋkər]

n.

мярзо́тнік, гад -а m.

stint

[stɪnt]

1.

v.t.

ураза́ць (напр. выда́ткі); зьмянша́ць; абмяжо́ўваць

2.

v.i.

1) ашчаджа́ць

2) абыхо́дзіцца малы́м

3.

n.

1) мяжа́ f., абмежава́ньне n.

He gives without stint — Ён дае́ без канца́

2) прыдзе́леная рабо́та