Verbum

plagiarist

[ˈpleɪdʒərɪst]

n.

плягія́тар -а m.

plagiarize

[ˈpleɪdʒəraɪz]

v.

займа́цца плягія́там

plague

[pleɪg]

1.

n.

1) чума́ f.

2) бяда́, пля́га f., бе́дзтва n., насланьнё, няшча́сьце n.

a plague of rats — няшча́сьце ад пацуко́ў

2.

v.t.

му́чыць, назаля́ць, дапяка́ць

plaid

[plæd]

n.

1) шатля́ндка f. (ткані́на)

2) плед -а m. (ча́стка шко́цкай во́праткі)

plain

[pleɪn]

1.

adj.

1) я́сны, лёгка зразуме́лы

2) я́ўны, і́сны, відаво́чны, безумо́ўны

plain foolishness — про́ста дурно́та

3) про́сты (пра адка́з, суке́нку, чалаве́ка)

plain people — про́стыя лю́дзі

4) непрыго́жы, непрыва́бны

a plain girl — про́стая, немудраге́лістая дзяўчы́на

5) сумле́нны, шчы́ры (пра гу́тарку, адка́з)

6) ро́ўны, гла́дкі

2.

adv.

про́ста, я́сна

3.

n.

раўні́на, ро́ўнядзь f., стэп -у m.

plainly

[ˈpleɪnli]

adv.

про́ста; я́сна

plains

pl. прэ́рыі; стэ́п

plaintiff

[ˈpleɪntɪf]

n., Law

про́сьбіт -а m. (у судзе́)

plaintive

[ˈpleɪntɪv]

adj.

жало́бны; тужлі́вы, ну́дны; су́мны

plain-spoken

[,pleɪnˈspoʊkən]

adj.

про́сты, шчы́ры ў гу́тарцы, просталіне́йны