disallow
1) не дазваля́ць, забараня́ць
2) адхіля́ць, адкіда́ць (як няпра́ўду)
3) адкіда́ць (про́сьбу)
disallow
1) не дазваля́ць, забараня́ць
2) адхіля́ць, адкіда́ць (як няпра́ўду)
3) адкіда́ць (про́сьбу)
disappear
v.
зьніка́ць; прапада́ць
disappearance
зьнікне́ньне
disappoint
v.
расчаро́ўваць; ашу́кваць (надзе́і)
disappointed
расчарава́ны
disappointment
расчарава́ньне
disapprobation
disapproval
неадабрэ́ньне, неўхвале́ньне, асуджэ́ньне
disapprove
v.
1) не ўхваля́ць, асуджа́ць
2) адкіда́ць
3) непрыхі́льна ста́віцца
disapprovingly
непахва́льна; непрыхі́льна; адмо́ўна; незадаво́лена