Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

cordon

[ˈkɔrdən]

1.

n.

1) кардо́н -у m. (вайско́вы, паліцэ́йскі)

2) о́рдэнская сту́жка

2.

v.t.

загараджа́ць, акружа́ць або́ адраза́ць кардо́нам

corduroy

[ˈkɔrdərɔɪ]

1.

n.

1) рубча́сты пліс, вэльвэ́т -у m.

2) грэ́бля, насьці́л або́ мост зь бярве́ньня

2.

v.t.

масьці́ць даро́гу, грэ́блю ці мост (бярве́ньнем)

- corduroy road

corduroy road

даро́га, вы́машчаная бярве́ньнем

corduroys

плі́савыя або́ вэльвэ́тавыя нагаві́цы

core

[kɔr]

1.

n.

1) агры́зак, асяро́дак -ка m. (сярэ́дняя ча́стка)

2) цэ́нтар -ру m., сэ́рца n., стры́жань -ня m.

3) су́тнасьць f.

4) Electr. жы́ла ка́бэлю

5) Geol. зямны́я не́тры

2.

v.t.

вырэ́зваць, вы́разаць (сярэ́дзіну я́блыка); выма́ць ко́стачкі з фру́ктаў

corespondent

[,koʊrɪˈspɑ:ndənt]

n., Law

суадка́зьнік -а m., суадка́зьніца f.

cork

[kɔrk]

1.

n.

1) ко́рак -ку m., кара́ ко́ркавага ду́бу

2) за́тычка f.

3) ко́ркавы дуб, ко́ркавае дрэ́ва

2.

v.t.

1) закарко́ўваць (пля́шку, бу́тлю)

2) затыка́ць за́тычкай

3) Figur. апано́ўваць, стры́мваць, зато́йваць (пачу́цьці)

4) чарні́ць падгарэ́лым ко́ркам

Cork

[kɔ:rk]

г. Корк

corked

[kɔrkt]

adj.

1) заткну́ты; пазатыка́ны; закаркава́ны; зашпунтава́ны (пра бо́чку)

2) (пра віно́) яко́е тхне ко́ркам, сапсава́нае благі́м ко́ркам

corkscrew

[ˈkɔrkskru:]

1.

n.

што́пар -а, ко́ркаця́г -а m.

2.

adj.

сьпіра́льны