Verbum

cork

n.

1) ко́рак -ку m., кара́ ко́ркавага ду́бу

2) за́тычка f.

3) ко́ркавы дуб, ко́ркавае дрэ́ва

v.t.

1) закарко́ўваць (пля́шку, бу́тлю)

2) затыка́ць за́тычкай

3) Figur. апано́ўваць, стры́мваць, зато́йваць (пачу́цьці)

4) чарні́ць падгарэ́лым ко́ркам