Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

admiralty

[ˈædmərəlti]

n., pl. -ties

1) марска́я адміністра́цыя

2) адміра́льства n.а́нг і паса́да адміра́ла)

admiration

[,ædməˈreɪʃən]

n.

1) захапле́ньне n.

with admiration — з захапле́ньнем, захо́плена

2) прадме́т захапле́ньня

admire

[ədˈmaɪr]

v.t.

1) захапля́цца

2) дзівава́цца, дзі́ву дава́цца

I admire your bravery — Захапля́юся тваёй адва́гай

admirer

[ədˈmaɪrər]

n.

1) пакло́ньнік -а m., пакло́ньніца f.

2) закаха́ны -ага m.

admissible

[ədˈmɪsəbəl]

adj.

1) дапушча́льны; дазво́лены

is it admissible to smoke here? — Ці дазво́лена тут куры́ць?

2) дарэ́чны

an admissible suggestion — дарэ́чная прапано́ва

3) Law дапушча́льны (як пра́ўны до́вад)

4) прыма́льны

Only adults are admissible to this club — То́лькі даро́слыя мо́гуць быць прыня́тыя ў гэ́ты клюб

admission

[ədˈmɪʃən]

n.

1) прыняцьцё, дапушчэ́ньне, залічэ́ньне n.

admission to the university — залічэ́ньне ва ўнівэрсытэ́т

admission into a hospital — прыняцьцё ў шпіта́ль

2)

а) дазво́л на ўвахо́д

admission by ticket — увахо́д паво́дле біле́таў

б) цана́ ўвахо́ду

The admission was four dollars — Цана́ ўвахо́ду была́ чаты́ры даля́ры

3) прызна́ньне n.

an admission of guilt — прызна́ньне віны́

4) прызначэ́ньне n., дазво́л -у m.

admission to the bar — дазво́л практыкава́ць пра́ва

admit

[ədˈmɪt]

v.t.

1) прызнава́ць; прызнава́цца ў чым

to admit one’s mistake or guilt — прызна́ць сваю́ памы́лку або́ віну́

2) дапушча́ць

it is necessary to admit the possibility of error — Неабхо́дна дапушча́ць магчы́масьць памы́лкі

3) упушча́ць

Windows admit light and air to the room — Во́кны ўпушча́юць у пако́й сьвятло́ й паве́тра

4) дава́ць пра́ва на ўсту́п

This ticket admits one person — Гэ́ты біле́т на адну́ асо́бу

5) прыма́ць

I was admitted to this club last year — Мяне́ прынялі́ ў гэ́ты клюб у міну́лым го́дзе

6) зьмяшча́ць

- admit of

admit of

дапушча́ць, дазваля́ць

The question admits of no delay — Пыта́ньне ня це́рпіць адкла́ду

admittance

[ədˈmɪtəns]

n.

1) до́ступ -у, увахо́д -у; дазво́л -у m. (пра́ва ўвахо́ду ці ўсту́пу)

No admittance — Увахо́д забаро́нены

2) прыём -у m., прыймо (ва ўстано́ву) n

3) Electr. по́ўная право́днасьць

admittedly

[ədˈmɪtədli]

adv.

дапушча́льна; агульнапрызна́на; бясспрэ́чна; ма́быць, му́сіць