admit

[ədˈmɪt]

v.t.

1) прызнава́ць; прызнава́цца ў чым

to admit one’s mistake or guilt — прызна́ць сваю́ памы́лку або́ віну́

2) дапушча́ць

it is necessary to admit the possibility of error — Неабхо́дна дапушча́ць магчы́масьць памы́лкі

3) упушча́ць

Windows admit light and air to the room — Во́кны ўпушча́юць у пако́й сьвятло́ й паве́тра

4) дава́ць пра́ва на ўсту́п

This ticket admits one person — Гэ́ты біле́т на адну́ асо́бу

5) прыма́ць

I was admitted to this club last year — Мяне́ прынялі́ ў гэ́ты клюб у міну́лым го́дзе

6) зьмяшча́ць

- admit of

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)