Verbum

complacency

n., pl. -cies

1) самазадаво́ленасьць f., самазадаво́леньне n.

2) здаво́ленасьць, задаво́ленасьць f.

complacent

adj.

самаздаво́лены, задаво́лены

complain

v.

1) жа́ліцца, нарака́ць

to complain of a headache — нарака́ць на боль галавы́

2) ска́рдзіцца

complaint

n.

1) жа́льба f., нарака́ньне n.

I have no complaint to make — Мне няма́ на што нарака́ць

2) незадавальне́ньне n.

3) фізы́чнае недамага́ньне, хваро́ба f.

A cold is a very common complaint — Засту́да ве́льмі распаўсю́джанае недамага́ньне

4) абвінава́чваньне f., судо́вая ска́рга

to lodge/make a complaint — пада́ць ска́ргу

complaisance

n.

1) лаго́днасьць, паслу́жлівасьць f.; ве́тлівасьць f.

2) усту́пчывасьць f.

complaisant

adj.

1) прыве́тлівы, ласка́вы, паслу́жлівы; рахма́ны

2) усту́пчывы, пада́тлівы

complement

n.

1) дапаўне́ньне n.

2) Gram. выказа́льнае сло́ва (у выка́зьніку)

3) Geom. дапаўне́ньне (да про́стага кута́)

4) кампле́кт -у m.

The factory has a complement of workers — Фа́брыка ма́е по́ўны штат працаўніко́ў

v.t.

дапаўня́ць, укамплекто́ўваць

complete

adj.

1) по́ўны, цэ́лы

complete set of works — по́ўны збор тво́раў

2) уве́сь, уся́, усё; цэ́лы

to devote a complete day to studies — прысьвяці́ць цэ́лы дзень наву́цы

3) ско́нчаны, зро́блены

4) по́ўны, абсалю́тны

a complete surprise (happiness) — по́ўная неспадзе́ўка

v.t.

1) зако́нчыць, ско́нчыць, завяршы́ць

2) дапо́ўніць, укамплектава́ць

completely

adv.

1) зусі́м

2) цалко́м, ца́лкам, по́ўнасьцю; дашчэ́нту

complex

adj.

1) скамплікава́ны

2) склада́ны

n.

1) ко́мплекс, гру́па буды́нкаў

2) Psych. ко́мплекс -у m.

inferiority complex — кампле́кс непаўнава́ртасьці