complement

[ˈkɑ:mpləmənt]

1.

n.

1) дапаўне́ньне n.

2) Gram. выказа́льнае сло́ва (у выка́зьніку)

3) Geom. дапаўне́ньне (да про́стага кута́)

4) кампле́кт -у m.

The factory has a complement of workers — Фа́брыка ма́е по́ўны штат працаўніко́ў

2.

v.t.

дапаўня́ць, укамплекто́ўваць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)