complete

[kəmˈpli:t]

1.

adj.

1) по́ўны, цэ́лы

complete set of works — по́ўны збор тво́раў

2) уве́сь, уся́, усё; цэ́лы

to devote a complete day to studies — прысьвяці́ць цэ́лы дзень наву́цы

3) ско́нчаны, зро́блены

4) по́ўны, абсалю́тны

a complete surprise (happiness) — по́ўная неспадзе́ўка

2.

v.t.

1) зако́нчыць, ско́нчыць, завяршы́ць

2) дапо́ўніць, укамплектава́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)