expropriation
1) адчужэ́ньне
2) канфіска́цыя
expropriation
1) адчужэ́ньне
2) канфіска́цыя
expulsion
1) вы́пуск, выпуска́ньне (паве́тра зь лёгкіх)
2) выгна́ньне, выключэ́ньне
expurgate
выкрэ́сьліваць, выкіда́ць непажада́ныя ме́сцы (у кні́зе); вычышча́ць
exquisite
1) цудо́ўны, захапля́льны
2) во́стры, мо́цны
3) ве́льмі до́бры; надзвыча́йны, даскана́лы (пра густ, мане́ры)
extemporize
v.
1) імправізава́ць (верш, му́зыку, та́нец)
2) рабі́ць на ху́ткую руку́
extend
1) праця́гваць, падава́ць (руку́)
2) падаўжа́ць (адпачы́нак)
3) павялі́чваць; пашыра́ць (уплы́ў, дзе́йнасьць); разбудо́ўваць (дом)
4) дава́ць
1) распасьціра́цца; цягну́цца
2) бо́льшаць, павялі́чвацца
3) сяга́ць
extended
1) вялі́кі; прасто́рны; шыро́кі
2) даўгі́, до́ўгі, праця́глы (візы́т), падо́ўжаны
3) рассу́нуты, падо́ўжаны, пашы́раны (стол)
extensible
1) які́ мо́жна вы́сунуць, вы́цягнуць (
2) які́ мо́жна рассу́нуць, зрабі́ць даўжэ́йшым або́ шырэ́йшым, расьцяжны́
extension
1) працягне́ньне
2) прыбудо́ва
3) адтэрмінава́ньне
•
- extension courses
extension courses
вячэ́рнія заво́чныя ку́рсы